Υπάρχουν πολλοί αθλητές που σταματούν τον αθλητισμό
στα 23 χρόνια τους επειδή απλά δεν έχουν να νικήσουν κανένα άλλο;
Οχι βέβαια. Ο Χέρμπερτ Έλιοτ ομως ανήκει σ’ αυτή την εξαιρετική κατηγορία κι όταν στα τέλη του 20ου αιώνα ειδικοί κλήθηκαν να επιλέξουν τους κορυφαίου του αιώνα έχασε μόνο από τον Καρλ Λιούις. Απίστευτο;...
Απλά αληθινό.Γεννημένος στο Περθ, στις 25 Φεβρουαρίου του 1938, «επιθετικό και απαιτητικό παιδί», όπως τον περιέγραψε η μητέρα του χρόνια αργότερα, έζησε την πρώτη του ήττα στο μίλι, σε ηλικία 14 χρόνων, από «έλλειψη αυτοπεποίθησης». Δεν τα παράτησε! Τουναντίον, τρία χρόνια αργότερα (το 1955) παρακολούθησε μια ομιλία που έβγαλε ο θρυλικός προπονητής Πέρσι Σερούτι σε σχολείο της δυτικής Αυστραλίας.
Ο ΧΡΟΝΟΣΤότε ο Χερμπ είχε βελτιώσει το χρόνο του σε 4.26’’ και άκουσε από τα χείλη του μετέπειτα μέντορά του πως «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε λιγότερο από δυο χρόνια θα τρέχεις το μίλι κάτω από τα τέσσερα λεπτά». Είχε δίκιο…Κάπως έτσι ξεκίνησε μια ιστορική συνεργασία, έστω κι ένα χρόνο αργότερα.Ο πατέρας Ελιοτ που λέτε, πήρε το 1956 τον 18χρονο γιο του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης. Εκεί παρακολούθησε τον Σοβιετικό Βλάντιμιρ Κουτς να σαρώνει τους αντιπάλους του στα 5.000 και τα 10.000 μέτρα. Μόλις είχε βρει ίνδαλμα. Έμεινε να βρει και προπονητή.
Με συνοπτικές διαδικασίες (τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου) μετακόμισε στο Πόρτσι, χτύπησε την πόρτα του Σερούτι και… το νερό μπήκε στο αυλάκι.
ΜΕΘΟΔΟΣ ΣΕΡΟΥΤΙ
Πρόγραμμα εκγύμνασης δεν είδε ποτέ. Περισσότερα από 50 ή εξήντα μίλια δεν έτρεξε καμία εβδομάδα.Όμως η «μέθοδος Σερούτι» περιλάμβανε και κάποια άλλα στοιχεία περισσότερο πρωτότυπα από τη δίαιτα. Όπως η ανάγνωστη αποσπασμάτων από τη Βίβλο, αλλά και Πλάτωνα ή Αριστοτέλη. «Ο στωϊκισμός και η φιλοσοφία του περισσότερο ήταν φιλοσοφία ζωής», είχε πει ο Ελιοτ. Ο γκουρού του τον φώναζε «Στόταν» (συνδυασμός του Στωικού και του Σπαρτιάτη).Το κρεσέντο ξεκινά στα 20, οπότε ρίχνει το χρόνο αρχικά κατά 14’’ (στα 4.06’’) ακολουθεί το 4.04 και το 4.00.01 στο πρωτάθλημα της Αυστραλίας.
ΣΤΟ ΔΟΥΒΛΙΝΟΤον Αύγουστο του 1958 παρουσιάζεται στο Δουβλίνο. Στις 6 του μηνός σημειώνει το πρώτο (από τα 17 που έκανε) παγκόσμιο ρεκόρ. Γίνεται ο νεότερος αθλητής που δεν χρειάζεται καν 4 λεπτά για να διανύσει το μίλι (3.54.5). Εικοσιδύο μέρες μετά πάει στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, … για να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ και στα 1.500 μ. (κατά 2.1’’). Το 1960 η «Αιώνια Πόλη», η Ρώμη ανοίγει τις πύλες της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Ελιοτ παρουσιάζεται στα κουλουάρ με τον απαραίτητο ενθουσιασμό. Κάτι που δεν ισχύει και για τους αντιπάλους του Χωρίς κίνητρο (ήταν μακράν ο καλύτερος) κερδίζει τα 1.500μ με διαφορά 20 μέτρων από το δεύτερο, ενώ ρίχνει το χρόνο του (και παρεμπιπτόντως παγκόσμιο ρεκόρ) κατά 2.8’’. Έχει φτάσει ήδη στα 3.35.6. Χρόνος που θα του έδινε το χρυσό σε όλους τους Ολυμπιακούς αγώνες που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, εκτός του 1968 στο Μεξικό και του 1984 στο Λος Άντζελες! Υπήρχε κάτι καλύτερο από αυτό;
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣΌχι. Για αυτό και τον Μάιο του 1961 αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του. Ουδέποτε είπε το λόγο. Βάσει της φιλοσοφίας του… οι ειδικοί υπέθεσαν πως είχε φτάσει στο ζενίθ. Δεν πίστευε πως θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο. Καλύτερα να τον θυμόντουσαν παρά να τον λυπούνταν. Αποχωρεί επισήμως το Μάιο του 1961 σε ηλικία 23 χρόνων. Δέχεται πρόταση της «Puma» για συνεργασία στο Βόρειο μέρος της Αμερικής.
Το 1977 επιστρέφει στην Αυστραλία και το 1998 γίνεται μέλος της Ολυμπιακής επιτροπής στην Αυστραλία.Σήμερα ζει ευτυχισμένος με την οικογένειά του στο Νιούτραλ Μπέι της Μελβούρνης και διδάσκει πως «σε οποιοδήποτε αγώνα επιτρέπεις σε κάποιον να σε νικήσει –γιατί του το επιτρέπεις όταν δεν είσαι 100% ψυχολογικά έτοιμος και αποφασισμένος για όλα-δημιουργείς προηγούμενο που μπορεί να σου στοιχίσει τη νίκη στο σημαντικότερο –κατ’ εσέ- αγώνα», αλλά και ότι «είναι η έμπνευση των Ολυμπιακών αγώνων που οδηγεί τους ανθρώπους όχι μόνο στον ανταγωνισμό, αλλά και τη βελτίωση. Το πνεύμα συντηρείται για πάντα. Οι αθλητές κερδίζουν περισσότερα. Και προσφέρει έμπνευση στους λίγους τυχερούς που μπορούν να γίνουν μάρτυρες της αφοσίωσης στον αθλητισμό
