Τι καθορίζει τη δύναμη μιας σχέσης;

Ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά κανείς στα επιτεύγματα
του/της συντρόφου του, αποτελεί το κλειδί για να πάει
καλά – ή για να χαλάσει – μια σχέση, υποστηρίζουν ερευνητές
από το Λος Άντζελες. Σε μελέτη που εκπόνησαν διαπίστωσαν...


....
ότι έχει ζωτική σημασία για το ζευγάρι εάν η αντίδραση είναι ενθουσιώδης ή παθητική, αδιάφορη ή γεμάτη περηφάνια.

Την μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση Προσωπικότητας και Κοινωνικής Ψυχολογίας», πραγματοποίησε ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την δρα Σέλυ Γκαίημπλ, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στην Πόλη των Αγγέλων.

Οι ερευνητές ζήτησαν από 79 ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, τα οποία είχαν δεσμό επί τουλάχιστον 6 μήνες, να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια που αφορούσαν τις τυπικές αντιδράσεις των συντρόφων τους στις καλές ειδήσεις που αφορούσαν τους ίδιους.

Στη συνέχεια, βιντεοσκόπησαν τα ζευγάρια καθώς συνομιλούσαν στο ερευνητικό εργαστήριό τους για θετικά γεγονότα που είχαν συμβεί στον έναν ή στον άλλο, ώστε να ελέγξουν όσα είχαν αναφέρει.

Τέλος, ζήτησαν από τα ζευγάρια να βαθμολογήσουν – με την βοήθεια άλλων ερωτηματολογίων - δύο φορές πόσο ικανοποιημένα ήταν από τη σχέση τους: την πρώτη φορά κατά την έναρξη της μελέτης και την δεύτερη δύο μήνες αργότερα.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, η αντίδραση στις μικρές ή μεγάλες επιτυχίες του ή της συντρόφου αποτελούσε τον ισχυρότερο προάγγελο της δύναμης της σχέσης.

Τέσσερα από τα ζευγάρια είχαν χωρίσει έπειτα από δύο μήνες – και οι γυναίκες αυτών των ζευγαριών είχαν βαθμολογήσει τις συνήθεις αντιδράσεις των ανδρών στα καλά νέα ως εξαιρετικά αρνητικές.



«Το να γιορτάζει κανείς την προαγωγή του/της συντρόφου του σαν να ήταν δική του, “ανεβάζει” κατακόρυφα την ψυχική διάθεση του τιμώμενου ατόμου», είπε χαρακτηριστικά η δρ Γκαίημπλ. «Αντιθέτως, το να δίνει μικρή βαρύτητα ή το να υπονομεύει την χαρμόσυνη είδηση “παγώνει” συναισθηματικά τον τιμώμενο – και το αρνητικό αυτό αίσθημα είναι βαθύ και μακράς διαρκείας».

Στις περισσότερες σχέσεις, τα θετικά γεγονότα υπερτερούν αριθμητικά των αρνητικών κατά τουλάχιστον τέσσερα προς ένα, σύμφωνα με προγενέστερες μελέτες – και «μπορεί να αποκομίσει κανείς πολύ περισσότερα υπερτονίζοντας τα θετικά, παρά μεμψιμοιρώντας για τα αρνητικά, όσο σημαντικά κι αν είναι αυτά», κατά την δρα Γκαίημπλ.

«Όταν επιζητά κανείς υποστήριξη από τον/την σύντροφό του, πιο δύσκολα την βρίσκει στην χαρά παρά στην λύπη», πρόσθεσε. «Και αυτό, διότι υπεισέρχεται ο εγωισμός, που μπορεί να σε εμποδίσει να χαρείς με την ψυχή σου κάτι που εσύ δεν κατάφερες να κάνεις. Η υπέρβαση του εγωισμού είναι, τελικά, που μπορεί να ενισχύσει το δέσιμο ενός ζευγαριού ή να το υπονομεύσει.