Ακούγοντας την αδελφή σας να λέει: "πραγματικά θέλω να βάλω αυτό το νέο κραγιόν", σίγουρα δεν θα σας φαινόταν περίεργο αυτό το σχόλιο
Αν όμως....
ο αδερφός σας εκδήλωνε την ανάλογη προτροπή, τότε η αντίδρασή σας θα ήταν διαφορετική. Νέες μελέτες ερμηνεύουν τη διαφορετική οπτική. Όλοι παρατηρούμε όταν κάποιος μας λέει κάτι που δεν αναμένουμε.
Η έκπληξη προκύπτει, πιστεύουν οι γλωσσολόγοι, επειδή ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί πληροφορίες για τους ανθρώπους για να κατανοήσει αυτό που λένε. Μερικοί επιστήμονες έχουν υποθέσει ότι ο εγκέφαλος αρχικά επεξεργάζεται την έννοια μιας πρότασης και μετά αναρωτιέται ποιός την είπε.
Ο ψυχολόγος Γιος Βαν Μπέρκουμ και οι συνεργάτες του από το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ στην Ολλανδία, θέλησαν να διαπιστώσουν αν η ακολουθία αυτή υφίστανται στην πραγματικότητα.
Η ερευνητική ομάδα σύνδεσε 12 άνδρες και 12 γυναίκες με ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα που μετρά την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου με υψηλή χρονική ανάλυση.
Κατόπιν οι εθελοντές άκουσαν προτάσεις που δημιουργήθηκαν με λέξεις που δεν συνδέονταν με το χώρο. Αυτές οι σημασιολογικά ανακριβείς προτάσεις, όπως "Πλένω τα χέρια μου με άλογο και νερό" προκάλεσαν μια "κορυφή" στο εγκεφαλογράφημα, 200 έως 300 χιλιοστά του δευτερολέπτου αφότου εμφανίστηκε η τοποθετημένη σε λάθος μέρος λέξη. Καμία ιδιαίτερη εγκεφαλική δραστηριότητα δεν καταγράφηκε όταν ακούστηκε η πρόταση: "Πλένω τα χέρια μου με σαπούνι και νερό".
Η ίδια καταγραφή στην εγκεφαλική δραστηριότητα εμφανίστηκε όταν ο ομιλητής είπε κάτι απροσδόκητο, ακόμα κι αν ήταν γραμματικά σωστό. Όταν μια ανδρική φωνή είπε "θέλω να μοιάσω με την Μπρίτνεϊ Σπίαρς, όπως αυτή εμφανίστηκε στο τελευταίο της βιντεοκλίπ", παραδείγματος χάριν, το εγκεφαλογράφημα κατέγραψε μία κορυφή 200 έως 300 χιλιοστά του δευτερολέπτου μετά από την αρχή της λέξης που κατέστησε την πρόταση αλλόκοτη, σε αυτήν την περίπτωση η λέξη "Μπρίτνεϊ". Δεν υπήρξε κάποια εγκεφαλική δραστηριότητα όταν μια γυναίκα είπε την ίδια πρόταση.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι η μορφή των καταγραμμένων εγκεφαλικών κυμάτων σε απάντηση των σημασιολογικά και συμφραστικά ανακριβών προτάσεων ήταν η ίδια, υπονοώντας ότι η ίδια περιοχή του εγκεφάλου μπορεί να συμμετέχει στην αναγνώριση και των δύο τύπων πληροφοριών.
"Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο εγκέφαλος λαμβάνει υπόψη του τόσο τον ομιλητή όσο και τα λεγόμενά του", λέει ο Μπέρκουμ του οποίου η ερευνητική ομάδα παρουσίασε τα συμπεράσματά της στις 9 Ιουλίου 2006, στο 5ο Φόρουμ Ευρωπαϊκών Νευροεπιστημών, στη Βιέννη της Αυστρίας.
Αυτή η εργασία είναι "ενδιαφέρουσα και καλά υποστηριζόμενη", λέει η Λορών Τίλερ, με αντικείμενο την γνωστική στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ.
Και συνεχίζει: "ανάπτυξη των νέων τεχνικών, όπως η μαγνητο - εγκεφαλογραφία, που καταγράφει τα μαγνητικά πεδία που παράγονται από την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκέφαλο, θα βοηθήσει να εντοπιστεί η πηγή των εγκεφαλικών σημάτων εγκεφάλου". Ίσως τότε οι επιστήμονες να είναι σε θέση να μας πουν με ακρίβεια ποια μέρη του εγκεφάλου μας ευθύνονται για την αντίδρασή μας όταν ακούμε έναν άντρα να λέει "θέλω να μοιάσω στην Μπρίτνεϊ Σπίαρς".
