Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Ποιος έχει το «πάνω χέρι» στην Ευρώπη;





Τρεις απαντήσεις στο ερώτημα, ανάλογα με το ύψος του νέου haircut στο ελληνικό χρέος...


Το πιθανότερο είναι ότι μέσα στο σαββατοκύριακο που διανύουμε το ύψος του νέου haircut, που σχεδιάζεται για το ελληνικό χρέος , θα έχει κλειδώσει. Και από την ανακοίνωση του, επισήμως ή off the record, θα συναχθούν πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα.
Για παράδειγμα, το ποιος έχει το «πάνω χέρι» στην ευρωπαική οικονομία. Αν το «κούρεμα» φτάσει στα όρια του 50% και του 60%, θα αποδειχθεί ξεκάθαρα ότι το Βερολίνο, απλώς, αποφασίζει και διατάζει. Οι υπόλοιποι,
απλώς, θα πρέπει να υπακούουν. Αν πάλι το haircut «περιορισθεί» στο 40%, το συμπέρασμα που ευλόγως θα μπορούσε να προκύψει είναι ότι ο λόγος της Γαλλίας εξακολουθεί να έχει κάποια «πέραση».
Τουλάχιστον, μπορεί να επιτυγχάνει συμβιβασμούς με τον έτερο πόλο του άξονα, το Βερολίνο. Αν πάλι το haircut είναι κάτω από το 30%, τότε θα αναδειχθεί από το βάθος της σκηνής ο τρίτος «παίκτης» αυτής της ιδιότυπης μάχης, που δεν είναι άλλος από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα.
Ο απερχόμενος πρόεδρος της κ. Ζαν Κλωντ Τρισέ έχει ταχθεί υπέρ μιας λελογισμένης αύξησης του ελληνικού haircut, η οποία, όπως έχει ξεκαθαρίσει, θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να διαμορφωθεί όσο πιο κοντά γίνεται στο 21% της αρχικής απόφασης της 21ης Ιουλίου. Εννοείται ότι με αυτή την τρίτη άποψη συντάσσεται και η ελληνική κυβέρνηση.
Το κακό είναι ότι έχει ελάχιστες πιθανότητες να υιοθετηθεί. Για πολλούς λόγους. Ο σημαντικότερος δεν έχει να κάνει με την αντίδραση της Γερμανίας, αλλά με τη στάση των αγορών. Αν οι τελευταίες θεωρήσουν το «κούρεμα» μικρό, τότε από την επομένη θα πιέζουν για μεγαλύτερο, οπότε το τελικό αποτέλεσμα θα είναι από τώρα γνωστό: «πολύ κακό για το τίποτα»…